De oude pastorij te Burcht
Graag uw opmerkingen en andere interessante informatie. Bezoek ons Forum .
Aanvankelijk moest de pastoor van Burcht zelf - op eigen kosten - een woning huren of kopen. In 1657 verkreeg pastoor Simon De Clerq de toelating om de woning, die hij toen huurde, aan te kopen voor 1800 gulden. Er werden voor 400 gulden werken uitgevoerd. In 1744 vroeg de toenmalige pastoor Philippus Verheyen aan de bisschop om een nieuwe pastorij te mogen bouwen. Hij omschreef de toenmalige woning als "een boere hutteken, met kamers als koten om in en uit te cruypen". Voor 1 augustus 1746 was de pastoorswoning af. De pastorij werd gebouwd door Adriaan Fabri uit Hoboken, die ook de Burchtse kerk verbreedde en van een nieuwe gevel voorzag. Er werd een ton bruin bier getapt bij het leggen van de eerste steen en een vat Leuvens bier bij de voltooiing. In de plannen herkennen we duidelijk de huidige pastoorswoning.
Met de Franse inval werd het gebouw overgedragen aan het gemeentebestuur dat toen echter krap bij kas zat. De pastorij werd nauwelijks onderhouden.
De pastorij in 1902. Bemerk de afwezigheid van het klokje op de nok van het dak.In de jaren 1845-1869 werden onderhoudswerken uitgevoerd op basis van een lange lijst uit 1839. Ook later werden allerlei werken uitgevoerd. Deze vonden vooral plaats bij de aanstelling van een nieuwe pastoor.
Pastoor De Clerq wilde in 1907 een nieuwe katholieke jongensschool oprichten en wilde daarvoor de pastorij schenken aan de Broeders van de Christelijke Scholen. Zelf wilde hij een nieuwe ambtswoning optrekken in de omgeving van de kerk. Dit ging evenwel niet door. Uiteindelijk werd de Sint-Jozef jongensschool opgericht naast de kerk en in handen gegeven van de Broeders van Oostakker - zie onze Foto van de Maand Aug 2013.
In februari - maart 1945 vielen 4 V-bommen in de omgeving van de pastorij. Die werd zwaar beschadigd. Slechts een deel van de schade werd hersteld kort na de oorlog. De storm en overstroming van 31 januari 1953 richtten verder leed aan. Er werd een hersteldossier aangemaakt en de werken werden op 30 augustus 1955 aanbesteed.
Na het vertrek van pastoor Baes in 1967 werden enkele moderniseringen uitgevoerd. Ook later werden allerlei werken uitgevoerd, maar de woonkwaliteit van de pastorij daalde steeds meer.
Met het nakende vertrek van pastoor Van Uytvang wilde het gemeentebestuur een duidelijke stand van zaken opmeten. De diagnose van de Burchtse architecte Christel Peeters in 1986 was onverbiddelijk: de gewelfde kelder was vochtig en stond regelmatig onder water. Ook de kamers op de benedenverdieping waren vochtig. De keuken was in een erbarmelijke toestand. De houten vloeren van de verdieping en de zolder waren aangetast. Een zijgevel vertoonde een uitbuiking. Er waren twee opties: alleen het noodzakelijke doen ofwel kiezen voor een grondige, volledige restauratie met respect voor de oude constructie. Men koos het tweede. De aanbesteding van de werken vond plaats op 5 april 1989 en de werken startten in februari 1990. Zeer veel aandacht werd besteed aan het herstel van het bijzondere stucwerkplafond uit de 18de eeuw in de noordwestelijke kamer. Ruim een jaar later kon pastoor Troch zijn intrek nemen in het vernieuwde pastoorshuis.
Op 7 maart 2009 heeft de laatste Burchtse pastoor, Z.E.H. Kamiel Philips, de pastorij verlaten. Sindsdien staat ze leeg en wacht op een nieuwe bestemming.
Onze heemkundige kring is reeds lang op zoek naar een passende locatie ...... .
Tekst: Chris Vander Straeten.
Foto's: Chris Vander Straeten, Vincent Deleu, archief HKZB.
Bron:
Werkgroep Monumentenzorg Zwijndrecht, brochure voor Open Monumentendag 13 september 1992.