Het Sleutel(s)hof werd gebouwd bij de Zwaluwbeek op de Sleutelhille, een hoger gelegen grond langs de Schelde. Stroomopwaarts lag de visgrond Anckergront, stroomafwaarts, tot aan de kerk van Burcht, de Crabgront.
In 1572 werd de plaats Leguit genoemd. Het complex was toen iets meer dan 10 ha groot en bevatte niet alleen een landbouwbedrijf, maar ook een brouwerij, een boomgaard, een ros- en/of windmolen en en schorre.
Het huidige gebouw zou stammen uit de 17de eeuw.
In 1788 bestond het goed uit: de pachterswoning, "Maison de plaisance", dreef, 3 schorren, 7 stukken zaailand. Samen met nog 4 stukken landbouwgrond elders te Burcht, was het geheel 17 ha groot.
Het Sleutelshof is militair domein sinds de Duitsers er in 1941 beslag op legden.
Tijdens WO2 waren de weidegronden rond de Zwaluwbeek verboden terrein omdat de Duitsers er een imitatie van de kerk van Burcht hadden opgetrokken. Op de grond waren ook een aantal camouflage zeildoeken schijven geplaatst, die petroleumtanks moesten voorstellen, ter misleiding van geallieerde vliegtuigen.
Momenteel is het gebouw blijkbaar niet in gebruik.
Net zoals voor het nabijgelegen Bakkersveer (zie Foto-van-de-maand December 2012) is het gebouw opgenomen in de lijst van Erfgoed Vlaanderen. Het kan daarom niet zonder speciale vergunning afgebroken worden, maar goed onderhoud is daarmee niet verzekerd.
Eventuele plannen van het leger zijn ons onbekend, evenals lopende of geplande maatregelen tot bescherming van het gebouw.
Tekst en foto's: Chris Vander Straeten.
Bronnen:
Geschiedenis van Zwijndrecht en Burcht, deel 1, D. Verelst, p. 397-399.
Hoekjes en kantjes, G.K. Kockelberg, p. 10-11.