"De wieg". Grootvader Frans zou de man met opgestroopte mouwen zijn op de kermisattractie. Foto Tulpinck.
Graag uw opmerkingen en andere interessante informatie. Bezoek ons Forum.
Dit artikel gaat over drie generaties foorreizigers.
Grootvader Frans Reyns stond op de kermis met een rad, de "kriebelenbuik".
In 1910 werd overgeschakeld op een attractie met enkele schommels.
Vader Gustaaf Reyns is in 1910 geboren te Bazel in een woonwagen die onder een boom stond aan de pastorij, tijdens de lokale kermis. Later zei hij: "ik ben uit de boom gevallen".
De "Kriebelenbuik", het eerste rad waarmee de familie op de kermis stond. Foto waarschijnlijk J. Tulpinck.
Gustje Reyns bij een van zijn vele triomfen. Krantenknipsel.
Gustje Reyns is bij ons in de eerste plaats gekend als succesvol beroepswielrenner (zie noot). In 1940 is hij gestopt met koersen en ging mee met de kermis. Hij runde ook een taxibedrijf, vnl. om uitstappen te maken met families en verenigingen. Hij hield ook het Café Sportif aan de kaai te Burcht.
De schommel opgesteld aan op het kerkplein van Zwijndrecht (1996).
In 1945 en 1948 kwam er een kindermolen bij, mee gebouwd door grootvader aan moeder's kant, die scheepstimmerman was.
Het gezin toerde met schommel en molen doorheen het Waasland. In mei stond de attractie opgesteld aan het Gaverland in Melsele tijdens de bedevaart. In juli, augustus kwamen Zandvliet, Berendrecht en Wilmarsdonk aan de beurt. Vader Gustaaf heeft daar nog de laatste kermis gedaan vooraleer het dorp ontruimd werd voor de industrie. Toen moest alle materiaal nog met paardenkracht vervoerd worden en de Schelde overgezet worden met de Sint-Annekesboot. Langer dan een dagreis.
Het seizoen begon toen met Pasen en duurde tot eind oktober. Herstellingen en nazicht gebeuren tijdens de winter.
Vader is soldaat geworden bij de pontonniers in 1931.
Kindermolen (1996).
In 1970 is hij ziek geworden en werd zoon Guido voltijds ingeschakeld in het foorbedrijf. Hij heeft dat 43 jaar gedaan, in het begin samen met echtgenote Marie-Louise.
Het was een hard leven. De attractie moest vervoerd worden, opgesteld, gewoonlijk 4 tot 5 dagen draaien, afgebroken worden en vervoerd naar de volgende kermis. Het familieleven kwam op de eerste plaats. De kinderen trokken mee met de woonwagen. Rond 21:00h zat de dienst er op want dan verdwenen de kinderen. Andere foorreizigers moesten hun attractie veel langer openhouden.
Vroeger waren de foorreizigers goed in het dorp geïntegreerd. Men kon er nog vlot parkeren. In Wilmarsdonk kwam de dorpsgemeenschap de aankomende foorreizigers verwelkomen, elk jaar opnieuw.
Later werden de foorreizigers soms scheef bekeken door een deel van de bevolking.
In 1997 werd de kindermolen leeggeroofd op de parking van de Carrefour. De stukken waren gewild als collector's items uit de jaren '60. Dat heeft een flinke knauw gegeven.
In 2017 werd de kindermolen verkocht. De schommel werd reeds rond 2000 uit dienst genomen: hij kon niet meer vastgezet worden in het moderne asfalt.
Noot: Voor meer informatie, zie het boek "Het wielerleven zoals het was: in Zwijndrecht en Burcht" door Flor Van de Velde en het artikel "Onze wielrenners" door Flor en Ludo Van der Stock in ons jaarboek van 2017.
Bronnen:
Interview met Guido Reyns en Marie-Louise Cop door Herman Vaessen en Chris Vander Straeten.
Foto's: Verzameling Reyns - Cop.
Tekst: Chris Vander Straeten.